เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ)
ห่างไกลยังเฝ้ารอ ใกล้กันฉันก็หวั่นไหว
“เธอโตมาแบบใกล้ชิดกับธรรมชาติ และเธอก็คิดถึงการสัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิด คิดถึงการวิ่งเล่นตามไร่นาด้วยเท้าเปล่า คิดถึงอุณหภูมิเย็นยวบตอนที่เท้าสัมผัสหมอกบนยอดหญ้าในฤดูหนาว ระหว่างที่วิ่งเล่นกับเพื่อนใต้แสงแดดอุ่น”
เรื่องนี้เล่าถึง แอลลี่ (ราเชล แม็คอดัมส์)และ โนอา (ไรอัน กอสลิ่ง) หญิงชายซึ่งมาจากต่างชนชั้นกันได้ตกหลุมรักซึ่งกันและกันอย่างลึกซึ้งแต่แล้วด้วยเหตุการณ์โรคระบาดเฉียบพลัน ระหว่างช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ทำให้ทั้งสองต้องแยกจากกันไปโดยปริยาย แต่ความทรงจำระหว่างทั้งสองคนก็ยังคอยตามหลอกหลอนพวกเขา
“ตอนนั้นในความคิดผมเป็นคนเสื้อแดง ประชาชนส่วนมากเลือกรัฐบาลทักษิณเนี่ยมันถูกทำลาย ผมก็เป็นคนที่เลือกทักษิณ ผมเป็นสมาชิกพรรคไทยรักไทยด้วยนะ ผมเข้าใจว่าถ้าไม่ยอมรับกติกาการเลือกตั้งมันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเกิดว่าเราไม่ยอมเคารพกติกา สังคมเราจะอยู่กันยังไง เราจะยอมรับอะไร ในเมื่อคนส่วนมากเขาเลือกพรรคทักษิณ”
และเมื่อพวกเขาเดินทางผ่านช่วงขึ้นๆ ลงๆ ของชีวิต พวกเขาก็เข้าใจว่ามาตรวัดความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ความมั่งคั่งหรือสถานะ แต่อยู่ที่ความสัมพันธ์ที่พวกเขาเลี้ยงดูมา และผลกระทบที่พวกเขามีต่อชีวิตของคนรอบข้าง เพราะในโลกที่การเปลี่ยนแปลงคงที่เพียงอย่างเดียว ความเชื่อมโยงที่พวกเขาสร้างและความทรงจำที่พวกเขาแบ่งปันจะคงอยู่ต่อไปอีกนานหลังจากฝุ่นคลี่คลายและถนนหนทางว่างเปล่า
แต่เมื่ออากิระเจาะลึกเข้าไปในความลึกลับที่อยู่รอบตัวเขา ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าความจริงนั้นยากจะเข้าใจมากกว่าที่เขาเคยจินตนาการไว้มาก จากความลับที่ซ่อนอยู่ภายในครอบครัวของเขาเองไปจนถึงความมืดมิดของโลกใต้พิภพของเมือง เขาได้ค้นพบเครือข่ายแห่งคำโกหกและความจริงเพียงครึ่งเดียวที่พันกันซึ่งขู่ว่าจะฉีกโครงสร้างของความเป็นจริงของเขาออกจากกัน
เราคิดว่าความรู้สึกที่เรามีต่อบ้านจะค่อยๆ เปลี่ยนความหมายไปเรื่อยๆ ตามเวลาที่เราเติบโตขึ้น อายุมากขึ้น มีหน้าที่การงาน และค่อยๆ มีชีวิตที่ห่างไกลจากบ้านมากขึ้น เราเองก็เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เพิ่งเรียนจบ เพิ่งจะเปลี่ยนผ่านชีวิตจากวัยเรียนก้าวสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว เหมือนคนหนุ่มสาวมากมายที่ต้องไกลจากบ้านเพื่อบางสิ่ง
แต่หลังจากสืบเสาะไปได้สักพัก ลูเมี่ยน·ลีกลับค้นพบว่า
ชมรมค่ายอาสาฯ รามฯ-อีสาน ช่วงเวลาแห่งการแสวงหา
ก้านตอง เล่าว่า “หลังจากได้ดูเอ็มวีเพลง หอบฝัน อยากบอกว่าชอบมากๆค่ะ เพราะว่าเป็นเอ็มวีที่เล่าเรื่องราวได้สมบูรณ์ในมุมของคนที่มีฝัน พร้อมฮึดสู้เพื่อครอบครัว ตัวนักแสดงเองก็เล่นดีมากๆ บรรยากาศในการเล่าเรื่องก็ดีมากๆด้วยค่ะ โดยเฉพาะฉากทุ่งนาตอนช่วงสุดท้ายของเพลง เป็นฉากที่แม่วิ่งจากนาตอนที่กำลังดำนาอยู่แล้วมารับลูก ฉากนี้แสดงถึงความรู้สึกที่คนอีสานรอลูกที่ไปทำงานไกลบ้าน แล้วก็ได้เจอลูกแล้วได้อยู่ด้วยกัน เป็นฉากที่ทำให้ก้านตองร้องไห้ และก็เป็นฉากที่ดูกี่ครั้งก็น้ำตาไหลทุกครั้งค่ะ ก้านตองอยากจะฝากให้ทุกคนได้ดูเอ็มวีเพลง หอบฝัน จริงๆค่ะ เชื่อว่าเพลงนี้จะเป็นเพลงที่สะท้อนให้เรามีกำลังใจว่า “เราท้อไม่ได้เราต้องเข้มแข็ง” เพื่อคนที่อยู่ข้างหลัง ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คนที่เหนื่อยล้าเวลาอยู่ไกลบ้านและในยามที่รู้สึกท้อแท้ด้วยนะคะ”
แม้ว่าพวกเขาจะมีความแตกต่างกัน แต่เพอร์ซี แซมมี่ และพอลลี่ก็พบว่าตัวเองถูกดึงดูดด้วยสายสัมพันธ์ที่มีร่วมกัน นั่นคือความปรารถนาร่วมกันที่จะสำรวจโลกรอบตัวและสัมผัสประสบการณ์ชีวิตอย่างเต็มที่ จากตรอกซอกซอยแคบๆ ในเมืองไปจนถึงตลาดที่พลุกพล่านและสวนสาธารณะที่พลุกพล่าน พวกเขาเริ่มต้นการผจญภัยที่จะพาพวกเขาไปสู่สุดขอบโลกของพวกเขาและที่ไกลออกไป
เรื่องนี้เล่าถึงในคืนหลังจากงานปาร์ตี้ที่ห่วยแตกในนิวยอร์ก พ่อของทิม (บิลล์ ไนฮีย์) ได้เล่าให้ลูกชายของเขาฟังว่า ผู้ชายในตระกูลเขามีความสามารถในการเดินทางย้อนเวลาเสมอ ทิมไม่สามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้ แต่เขาสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นและเคยเกิดขึ้นมาแล้วในชีวิตของเขาได้ เขาก็เลยตัดสินใจจะทำให้โลกนี้สวยงามขึ้น…ด้วยการหาแฟนซักคน น่าเศร้า ที่มันอาจไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คุณคิด
ในวันที่ปีกเสรีประชาธิปไตยถูกทุบตีด้วยมือตีนจากคณะทหารที่เข้ายึดอำนาจ บางคนหลบลี้หนีภัย บางคนสูญหายจากไปไม่มีวันหวนกลับ ฝันอันห่างไกล บางคนยืนหยัดสู้แต่ต้องแลกด้วยอิสรภาพที่ถูกจองจำนานนับปี โดยท้าทายเขายังอยู่ที่เดิมสั่งสมบ่มเพาะความคิดและบทเพลง สบโอกาสมองเห็นลู่ทางใหม่จากพรรคการเมืองที่จะมาคานอำนาจเก่า เขาตัดสินใจเข้าร่วมขบวนการ แต่ไม่นานพรรคการเมืองที่เป็นปรปักษ์กับชนชั้นนำก็ถูกยุบไปด้วยกลไกศาลรัฐธรรมนูญ